باقلوا، یک شیرینی معروف کشور ترکیه است که از لایههای باریک خمیر، کره، و شیرینی عطرآگین تشکیل شده است. این شیرینی اغلب به عنوان اولین انتخاب در لیست هر گردشگری که به ترکیه سفر میکند، محسوب میشود. به عنوان یک نماد از تاریخ و فرهنگ غنی ترکیه شناخته میشود و هر سال در روز جهانی باقلوا (17 نوامبر) گرامیداشت میشود.
باقلوا دسری که با قصرها و مراسمات رفاهی آشنا شد
باقلوا اصلیت خود را در فرهنگ یوفکا ترکیه مییابد و در دورههای ابتدایی، در آشپزخانههای قصر عثمانی به شکلی ایدهآل شکل گرفت. این دسر در سوابق قصر اولین بار در سال 1473 ثبت شده و به عنوان دسری مختص جشنها، مراسمات و روزهای مهم تاریخی ترکیه جشن گرفت. به گفتهها، تا قرن 18، فقط آشپزان با تخصص در تهیه باقلوا این دسر را تولید میکردند. این صنف ماهر به علت توانایی در پیچاندن فیلو دو به شکلی نازک مانند برگهای گل رز، باعث شهرت باقلوا با تقریباً 100 لایه فیلو شد. در مناسبات مهم، باقلوا به سربازان نیز ارائه میشد و این مراسم با نام “پروسه باقلاوا” معروف بود.
نمادی از تنوع فرهنگی ترکیه
باقلوا اکنون یکی از دسرهای ملی ترکیه به حساب میآید و تنوع زیادی از آن در سراسر کشور به چشم میخورد. با سفر در ترکیه، شما میتوانید انواع مختلف باقلواهای مناطق مختلف را تجربه کنید. از باقلوای با گردو در منطقه دریای سیاه گرفته تا باقلاوای با پسته در آناتولی مرکزی، این دسر هر منطقه از ترکیه را با طعم ویژه خود به تصویر میکشد.
شهر گازیانتپ: قلب تولید باقلوا
در جنوب شرقی آناتولی، شهر گازیانتپ به خاطر سنتهای آشپزیاش معروف است و به عنوان عضوی از شبکه شهرهای خلاق یونسکو شناخته شده است. باقلوای برجسته این شهر، به خصوص “باقلوا گازیانتپ” با 40-45 لایه فیلو نازک و پستههای معروف منطقه، در سراسر جهان شناخته میشود. این باقلوا به دلیل کیفیت مواد اولیه و روش تهیهاش، جایگاه “نشان جغرافیایی محافظتشده” از اتحادیه اروپا را به خود اختصاص داده است.
هنر باقلوا: از ظاهر گرانقدر تا طعم لذتبخش
مربیان باقلوای گازیانتپ معتقدند که این دسر باید به پنج حس انسان ارتباط داشته باشد. از ظاهر زیبا با رنگ طلایی گرانقدر گرفته تا طعم لطیف و لذتآور با بوی تازگی پستههای خرد شده و کره روغنی. این هنر باقلوا با ایجاد صدای خردهخرده فیلو دو نازک در هنگام قطعه کردن، تجربهی حسی کامل را برای عاشقان این شیرینی فراهم میکند.
انواع باقلوا: از هویج تا پسته
باقلوا با توجه به روشهای تولید و برش اسامی مختلفی به خود اختصاص داده است. از “هوچوج دیلیمی باقلوا” (باقلوای هویج) گرفته تا (باقلوای شکل ماهی) . “بولبول یوواسی” (لانگال درخت خرد شده) که فیلو کوچک به شکل حلقه است، و “سوتلو” (سوتلی نوری) که با شیر به جای شکر ساخته میشود. باقلاوای “خشک” (خشک) کمتر از شیره استفاده میکند تا یک خمیر خشکتر برای دسر به دست آید، در حالی که “فیستیک سرما” (پسته پوشیده) و “جوز سرما” (پوشیده شده با گردو) دارای مقدار زیادی پسته و گردو خرد شده هستند.
از گازیانتپ تا سراسر ترکیه، باقلاوا به یک هنر، نماد و لذت تبدیل شده است. سفر به ترکیه یک سفر به دنیای طعم و عطر باقلاوا است، دنیایی از غنای طعم که تاریخ و فرهنگ ترکیه را به نحو بینظیری به تصویر میکشد.**